Άρθρο του Νότη Μαριά με τίτλο “Δώστε τα 24,7 δις ή μειώστε τα μέτρα κατά 30%”
Επιδιώκοντας απελπισμένα να καλύψει την πολιτική του ανεπάρκεια και τις λανθασμένες του επιλογές ο κύριος Τσίπρας εφηύρε το δήθεν «success story» της εξόδου της Ελλάδας στις αγορές.
Πρόκειται για επικοινωνιακό τρικ μια και η Ελλάδα δεν είχε καμιά ανάγκη να δανειστεί αυτά τα κεφάλαια τα οποία επιβαρύνονται με υπερβολικό κόστος. Έτσι η Ελλάδα δανείστηκε από τις αγορές για μια πενταετία τρία δις ευρώ με επιτόκιο 4,6% με αποτέλεσμα να υποχρεωθεί να καταβάλλει 140 εκατομμύρια ευρώ σε τόκους ετησίως. Το κόστος της πιλοτικής λοιπόν εξόδου που επιχείρησε η κυβέρνηση Τσίπρα στις αγορές θα ανέλθει στο τέλος της πενταετίας στα 700 εκατομμύρια ευρώ και τον «μποναμά» αυτό θα κληθεί να πληρώσει ο φτωχοποιημένος Ελληνικός λαός.
Μετά το αφήγημα της δήθεν επιτυχίας της εξόδου στις αγορές, ο κύριος Τσίπρας χτίζοντας παλάτια στην άμμο, ισχυρίζεται, επίσης, ότι δήθεν θα μας απαλλάξει από τα μνημόνια.
Δηλαδή από τον Αύγουστο του 2018 που θα τελειώσει το μνημόνιο θα καταργήσει όλους τους μνημονιακούς νόμους;
Θα καταργήσει τα μέτρα που θα ισχύσουν από το 2019 και που θα επιβάλλουν νέες μειώσεις στις συντάξεις;
Η Κυβέρνηση άραγε δεν θα εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα για 3,5% πρωτογενή πλεονάσματα, δηλαδή χρήματα που θα πάνε στους δανειστές, από το 2019 έως το 2023 και 2% πλεόνασμα από το 2023 μέχρι το 2060;
Γιατί χρειαζόταν να εκδώσει Ομόλογο η Ελλάδα το οποίο θα της κοστίσει 700 εκατομμύρια ευρώ στην πενταετία, ενώ «έχει λαμβάνειν» 24,7 δις ευρώ χαμηλότοκων δανειακών κεφαλαίων;
Όπως έχουμε άλλωστε επανειλημμένα επισημάνει μετά το τέλος του τρίτου μνημονίου από το τρίτο δανειακό πακέτο των 86 δις ευρώ και αφού εξοφληθούν οι απαιτήσεις που προβλέπει το τρίτο μνημόνιο τελικά θα περισσέψουν 24,7 δις ευρώ. Επομένως ή θα πρέπει να δοθούν στη Ελλάδα τα 24,7 δις ευρώ ή θα πρέπει να μειωθούν τα μνημονιακά μέτρα κατά 30%.
Τα 24,7 δις ευρώ μάλιστα θα είναι και τα μοναδικά χρήματα που μπορούν να «πέσουν» στην Ελληνική οικονομία γιατί τα υπόλοιπα δανεικά ως γνωστόν επιστρέφουν στις τσέπες των δανειστών για να εξοφληθούν παλαιότερα δήθεν χρέη. Με τα κεφάλαια αυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν τρία κεντρικά προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας, όπως είναι το συνταξιοδοτικό, τα κόκκινα δάνεια και η ανεργία.
Το κεντρικό πρόβλημα σήμερα της οικονομίας λέγεται κόκκινα δάνεια. Εμείς λοιπόν με παρεμβάσεις μας στην Ευρωβουλή ζητήσαμε να δημιουργηθεί ένα Δημόσιο Ταμείο για Κόκκινα Δάνεια το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα στον δανειολήπτη να πάει ο ίδιος να αγοράσει, υπό προϋποθέσεις, το δάνειό του.
Αυτό το Ταμείο μπορεί να χρηματοδοτηθεί με 4,5 δις ευρώ από τα 24,7 δις που περισσεύουν προκειμένου να προστατεύσει τους δανειολήπτες για να μη χάσουν τα σπίτια τους από τα κοράκια ενόψει μάλιστα και των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών που αρχίζουν εντός Αυγούστου. Έτσι αν κάποιος δανειολήπτης οφείλει 100.000 ευρώ αντί να του πάρουν τα κοράκια το σπίτι για 10.000 ευρώ, σύμφωνα με την πρόταση του Κόμματος μας «ΕΛΛΑΔΑ-Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ» το Δημόσιο Ταμείο για κόκκινα δάνεια θα δίνει τη δυνατότητα στον εν λόγω δανειολήπτη να λάβει 10.000 ευρώ και να αγοράσει ο ίδιος το δικό του δάνειο.
Με τα υπόλοιπα κεφάλαια προτείνουμε να ενισχυθούν τα Ασφαλιστικά Ταμεία και να καταπολεμηθεί η ανεργία.
Επειδή με το PSI ζημιώθηκαν τα Ασφαλιστικά Ταμεία, 14 δις ευρώ από τα παραπάνω 24,7 δις ευρώ θα πρέπει να δοθούν στα Ασφαλιστικά Ταμεία για να ενισχυθεί η ρευστότητά τους. Αυτή η ρευστότητα επενδυόμενη σε δεκαετή ομόλογα του Αμερικανικού δημοσίου με επιτόκιο 3%, θα δίνει 420 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο για μια δεκαετία.
Επειδή, επίσης, το πρόβλημα της ανεργίας είναι τεράστιο μπορούμε με το υπόλοιπο ποσό των 6,2 δις ευρώ να δημιουργήσουμε ένα εθνικό σχέδιο για τουλάχιστον 300.000 θέσεις εργασίας.
Η καταπολέμηση της ανεργίας θα συντελέσει και στην άμβλυνση εάν όχι στην εξαφάνιση του θλιβερού και απογοητευτικού κοινωνικού φαινομένου της «φυγής» των παιδιών μας. Πρόκειται για το «brain drain», την αρπαγή εγκεφάλων. Παιδιά τα οποία σπούδασαν με χρήματα των Ελληνικών οικογενειών και του Ελληνικού Δημοσίου, τώρα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε χώρες του εξωτερικού.
Η Κυβέρνηση όμως, αντί να εργάζεται και να αναζητά λύσεις για τα πραγματικά προβλήματα του λαού αναλίσκεται με τη Βαρουφακειάδα και το δήθεν «success story» της εξόδου στις αγορές.