Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος μίλησε στην Athenswest και την Όλγα Μιχαλοπούλου για την συμμετοχή του στον Μαραθώνιο Zumbathon Fitness,που πραγματοποιείται την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου στο Κέντρο πολιτισμού «Ελληνικό Μολύβι» στο Αιγάλεω, με την στήριξη της Περιφέρειας Αττικής.
Γέφυρες ζωής και ελπίδας , από τις 12 το μεσημέρι έως τις 7.00 το βράδυ , στα βήματα της Ζούμπα, με την Zumba Education Specialist Loretta Bates και με την συμμετοχή και αγάπη του δημοφιλούς παρουσιαστή Δημήτρη Ουγγαρέζου.
Ο σκοπός είναι να στηριχθεί το έργο και οι δράσεις του Εθελοντικού Πολυχώρου για Παιδιά & Νέους με Αναπηρία και ειδικές δεξιότητες.
Η δημιουργία της Γέφυρας ζωής δημιουργήθηκε με μόνο άξονα την αγάπη και την φροντίδα ατόμων με ειδικές δεξιότητες και τις οικογένειές τους. Ένας χώρος που άνοιξε την αγκαλιά του, σε αυτά τα παιδιά και στις οικογένειές τους, ουσιαστικά, στις 3 του Δεκέμβρη του 2012.
Δραστηριοποιείται μάλιστα σε μια περιοχή καλύπτοντας έξι δήμους του Δυτικού Τομέα Αττικής , όπου δεν υπάρχουν Απογευματινά Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) για παιδιά και νέους με νοητική υστέρηση και φάσμα αυτισμού.
Ο Πολυχώρος, παρέχει εθελοντικά τις υπηρεσίες του σε παιδιά, εφήβους και νέους από τους όμορους δήμους και όχι μόνο, λειτουργεί για τα Μέλη του Δευτέρα έως Παρασκευή 17:00- 21:00 με πλήθος δια-δραστικών εθελοντικών δράσεων από τους 55 εθελοντές, που έχοντας στην πλειονότητά τους ολοκληρώσει ειδικές σπουδές, υλοποιούν τα προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης.
Έχουν μάλιστα επιλεγεί και από το Αγγλικό Μουσικό Πανεπιστήμιο του Huddersfield σαν φορέας πρακτικής άσκησης και ο μοναδικός εθελοντικός φορέας για παιδιά και νέους με αναπηρία που έχει δημιουργήσει ομάδα Zumba Dance Therapy καθώς και Yoga Therapy.
Στη Γέφυρα ,οι εθελοντές αγωνίζονται με όλη τη ζεστασιά της καρδιάς τους, σε συνεργασία με τις οικογένειες των παιδιών για να κάνουν την καθημερινότητά αυτών των ανθρώπων, ισάξια των αναγκών που έχουν και να καταδείξουν τα ταλέντα και την πολυμορφία και τις δεξιότητες των παιδιών..
Μέσα στο πλαίσιο της ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης , η Athenswest είχε την χαρά να βρεθεί με έναν νέο άνθρωπο , τον παρουσιαστή Δημήτρη Ουγγαρέζο , που μας κέρδισε αμέσως με την απλότητα του λόγου του και την ανθρωπιά, με την οποία προσέγγισε την ουσία της εκδήλωσης.
Ζητήσαμε από τον κ. Ουγγαρέζο να μας πει δυο λόγια για την Γέφυρα ζωής και τη συμμετοχή του στο Zoumpathon.
Κύριε Ουγγαρέζο, τι ήταν αυτό που σας κινητοποίησε, έτσι ώστε να ενδιαφερθείτε για την δράση της Γέφυρας Ζωής;
Εντελώς τυχαία άρχισα να συνδέομαι με τη γέφυρα ζωής και να γνωρίζω τους ανθρώπους και δημιουργούς της . Ομολογώ ότι ποτέ δεν μου ζήτησαν τίποτε οι άνθρωποι. Εγώ ήθελα πάρα πολύ να μάθω πράγματα για τα παιδιά με τις ιδιαίτερες δεξιότητες ,τα προβλήματα τους καθώς και πως αντιμετώπιζαν όλο αυτό το θέμα οι οικογένειές τους . Με κινητοποίησε η άγνοια μου. Δεν γνώριζα…Ξέρετε μερικοί κάνουν το σταυρό τους επειδή δεν γνωρίζουν. Την άγνοια τους την θεωρούν ευλογία . Εγώ θεωρώ την άγνοια, απομόνωση και ένα τρόπο να εθελοτυφλείς απέναντι στα προβλήματα αυτά…Συνεπώς όταν ήρθα εντελώς τυχαία όμως σε επαφή μ αυτά τα παιδιά κατάλαβα πολλά πράγματα..
Πως θα περιγράφατε, τη γνωριμία σας με τα παιδιά;
Ήθελα να τα γνωρίσω , όχι για να το δείξω και να φανεί, λόγω της αναγνωρισιμότητας που σου δίνουν τα Μέσα.. Αλλά διότι πραγματικά, ένιωσα την ανάγκη, να μπω στο πρόβλημα και να κατανοήσω την προσπάθεια που γίνεται. Διότι υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να κάνουν καλό, καλά και όμορφα πράγματα για τους άλλους και δεν νιώθουν την ανάγκη να φανούν. Υπάρχει κι αυτή η εκδοχή.Τι να σας πω για το πώς ένιωσα.!!.
Αυτοί οι άνθρωποι , τα παιδιά και οι έφηβοι με ειδικές ανάγκες είναι πρότυπα για μας .Το λέω συνεχώς…Πρέπει να είναι.
Αισθανθήκατε ότι οι γονείς και τα παιδιά βρήκαν ένα ζωτικό χώρο που τους αγκαλιάζει και βοηθάει να αναδειχτούν οι δεξιότητές τους;
Είναι σίγουρα. Αυτό το εισέπραξα από την επαφή μου μαζί τους. Το ένιωσα μέσα από την ζεστασιά και τον τρόπο που με αντιμετώπισαν τα παιδιά..Από τις ώρες που πέρασα μαζί τους , παρατήρησα την υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη που έχουν αναπτύξει. Αυτό είναι κάτι που το διαπίστωσα με πολύ μεγάλη χαρά…!.. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που έχω ένα θέμα με την πολύ στενή επαφή κάποιες φορές..Είναι απίστευτο αυτό που βίωσα με τον τρόπο που τα παιδιά μοιράστηκαν μαζί μου αγκαλιές για τόση πολύ ώρα. Αβίαστα , γεμάτα ζεστασιά που πραγματικά ένιωσα πως όλες αυτές οι αθώες ψυχές αξίζουν το καλύτερο . Φυσικά αισθανόντουσαν άνετα σε ότι παιχνίδι κάναμε . Στους διαλόγους που κάναμε διέκρινες την αθωότητα και μαζί την ανάγκη να σου δώσουν ανιδιοτελώς αυτό που αισθάνονται.
Πιστεύετε ότι διανύουμε μια εποχή μεγαλύτερης ευαισθητοποίησης σε αυτά τα ζητήματα πλέον;
Πιστεύω ότι ο κόσμος είναι ακόμη απαίδευτος απέναντι σε παιδιά και γενικότερα ανθρώπους με ιδιαίτερες δεξιότητες και ανάγκες ζωής.. Θεωρώ ότι η Πολιτεία θα έπρεπε να επιστρατεύσει όλη της την πρόνοια για να δημιουργήσει περισσότερες δομές για τέτοια θέματα. Φυσικά αν μιλάμε για το Κράτος και για δημόσιες δαπάνες περιμένουμε πάντα να προκύπτουν θέματα. Με αργό ρυθμό έστω κάποια πράγματα γίνονται.
Οι γονείς, η οικογένεια δηλαδή και το σχολείο θεωρείτε ότι βοηθούν στο να μπορέσει ο κόσμος από πολύ νωρίς να αποκτήσει μια παιδεία και μια εκπαίδευση για αυτές τις ευπαθείς ομάδες ;
Πιστεύω σε αυτό φυσικά .Είναι πολύ σημαντικό να πάρουν οι άνθρωποι μια σοβαρή ενημέρωση για τέτοια θέματα..Να συνηθίσουν τα παιδιά και οι νέοι άνθρωποι από νωρίς να δέχονται την διαφορετικότητα. Αλλά το κυριότερο για μένα είναι το προσωπικό παράδειγμα.
Ο κόσμος συνήθως αποφεύγει το πρόβλημα . Τον τρομάζει . Το φοβάται. Πως αντιμετωπίζεται ο φόβος ;
Γι αυτό σας είπα για το προσωπικό παράδειγμα. Εάν συναναστρεφόμαστε τους ανθρώπους αυτούς, σαν ισάξια και ισότιμα μέλη της κοινωνίας μας με τα ίδια δικαιώματα,, αυτόματα ξεκινάει να φεύγει και η άγνοια και ο φόβος. Ο φόβος φεύγει όταν έχουμε τη πρόθεση να μάθουμε και μέσα από αυτό πέφτουν οι αρνητικές άμυνες.. Για παράδειγμα ένιωσα τόσο πολύ καλά από το χαμόγελο που έβλεπα στα πρόσωπα των γονιών , το πόσο χαρούμενοι ήταν που τα παιδιά τους βρισκόντουσαν σε έναν χώρο που έκαναν πράγματα που τους ευχαριστούσαν και εκείνοι γινόντουσαν αποδέκτες όλης αυτής της χαράς που πέρναγε από μια ομάδα που δούλευε εκεί..Το παιδί , τον εθελοντή και τους γονείς .Είναι μεγάλο μάθημα η προσωπική επαφή . Εάν ο κόσμος θελήσει να μάθει για αυτό θα πάψει να φοβάται.
Εσείς κινείστε, μέσα στον δύσκολο χώρο της δημοσιότητας που πολλές φορές καταπίνει ανθρώπους και προθέσεις. Είστε όμως ένας νέος άνθρωπος που σίγουρα οραματίζεται μια κοινωνία του αύριο χωρίς διακρίσεις. Ποια μηνύματα στέλνετε μέσα από αυτές τις δραστηριότητες στήριξης , όπως το Zumpathon ;
Θα ήθελα πρώτα απ όλα να πω ότι η Πολιτεία πρέπει να δώσει προτεραιότητα στους νέους αυτούς και να στηρίξει τις οικογένειές τους με κάθε τρόπο. Όσο αφορά το κομμάτι της δημοσιότητας ελπίζω να λειτουργήσει θετικά γιατί το κάνω με μεγάλη αγάπη και όσο έχει διάρκεια αυτή τη δημοσιότητα , ας χρησιμεύσει τουλάχιστον για έναν καλό σκοπό.. Οι νέοι άνθρωποι οφείλουμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας πρώτα. Αν προσπαθήσουμε να αλλάξουμε εμείς θα αλλάξει και το σύστημα και αυτή η αλλαγή θα γίνει παράδειγμα για τον άλλον..Το μήνυμα μου δεν μπορεί να είναι άλλο , παρά να παραμένει η ανθρωπιά μας στο ζενίθ .
Τελικά διαπιστώνει κανείς , όταν κάνει κουβέντα με ζεστούς ανθρώπους , ότι δεν κάνουμε όλοι τα ίδια βήματα στη ζωή. Αλλά όλοι έχουμε την ίδια ανάγκη..Να είμαστε καλά και χαρούμενοι…Αυτό δεν μας κάνει διαφορετικούς .Μας κάνει περισσότερο ανθρώπους.